Μοντέλα διαμεσολάβησης σε διασυνοριακές υποθέσεις απαγωγής παιδιών
Η διαμεσολάβηση συνήθως διεξάγεται στην ίδια χώρα όπου διεξάγεται η δίκη για την υπόθεση και προγραμματίζεται αρκετές ημέρες πριν από τη δίκη. Καθώς οι διασυνοριακές υποθέσεις απαγωγής παιδιών χαρακτηρίζονται πάντοτε από υψηλό βαθμό σύγκρουσης και εξετάζονται υπό πίεση και εντός ενός περιορισμένου νομικού και χρονικού πλαισίου, είναι γενικά παραδεκτό ότι η συνδιαμεσολάβηση είναι ουσιώδους σημασίας. Ο Οδηγός ορθής πρακτικής για τη διαμεσολάβηση ορίζει στο Κεφάλαιο 6.2.3::
Βάσει της εμπειρίας που αποκτήθηκε από διασυνοριακές υποθέσεις οικογενειακού δικαίου στα γερμανογαλλικά και γερμανοαμερικανικά προγράμματα διαμεσολάβησης, η δήλωση του Wroclaw για τη διαμεσολάβηση σε διεθνικές διαφορές επί ζητημάτων γονέων και παιδιών του 2007 προτείνει το ακόλουθο μοντέλο συνδιαμεσολάβησης:
- δι-εθνική: ένας διαμεσολαβητής από καθεμία από τις χώρες καταγωγής των γονέων
- δι-γλωσσική: και οι δύο διαμεσολαβητές πρέπει να μιλούν και τις δύο γλώσσες
- δι-φυλετική: ένας άνδρας και μία γυναίκα
- δι-επαγγελματική: ένας διαμεσολαβητής με ψυχοκοινωνική ή εκπαιδευτική επαγγελματική κατάρτιση και ο άλλος με νομική επαγγελματική κατάρτιση.
Αυτό το μοντέλο λειτουργεί θετικά για τα μέρη, καθώς επιτρέπει να αντικατοπτρίζεται το πολιτισμικό υπόβαθρο και των δύο στη διαδικασία της διαμεσολάβησης και να γίνονται κατανοητές οι γλώσσες, οι θέσεις, οι αξίες και οι προτεραιότητές τους. Λειτουργεί επίσης θετικά και για τους διαμεσολαβητές, καθώς τους επιτρέπει να αισθάνονται βέβαιοι ότι μπορούν να κατανοήσουν την εξαιρετικά περίπλοκη και έντονη συναισθηματική και νομική κατάσταση της ανά χείρας υποθέσεως, και να τη χειριστούν με όσο το δυνατόν πιο εποικοδομητικό τρόπο, μέσω της αλληλοϋποστήριξης, αποτελώντας ταυτόχρονα υπόδειγμα διασυνοριακής συνεργασίας, χωρίς να επηρεάζεται η αμεροληψία τους.